Σφουγγαρίζοντας σκάλες

Σφουγγάριζα τις σκάλες στην πολυκατοικία που μένουν οι γονείς μου, ώσπου καταφτάνει η 50+ κυρία που μένει στο ισόγειο και διεμήφθη η ακόλουθη στιχομυθία:

- Τι κάνεις, παιδί μου, εκεί;
-Σφουγγαρίζω. Γιατί;
- Εσύ σφουγγαρίζεις;
- Ναι, γιατί πού είναι το κακό;
- Γιατί δεν το κάνει η μαμά σου;
- Γιατί υπάρχω κι εγώ και πήρα την πρωτοβουλία να την ξεκουράσω.
- Και εσύ ολόκληρος άνδρας θα σφουγγαρίσεις;
- Γιατί τι πειράζει που είμαι άνδρας;
- Μα αυτά είναι γυναικείες δουλειές. Έλα δώσε μου τη σφουγγαρίστρα δεν μπορώ να βλέπω αυτό το θέαμα. (πήγε να μου την πάρει)
- Όχι, δε σας τη δίνω. Θα σφουγγαρίσω εγώ, ως άνδρας, για να σας αποδείξω πως δεν υπάρχουν ανδρικές και γυναικείες δουλειές. Αυτά είναι χαζά στερεότυπα που μειώνουν τη γυναίκα και είναι εντελώς λάθος. Οι δουλειές είναι ίδιες για όλα τα άτομα ανεξαρτήτως φύλου.
Φαλλοκρατικά κατάλοιπα είναι που πρέπει να εκλείψουν.

Με κοιτάζει σχεδόν βουρκωμένη και μου λέει:

- Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ που είσαι τόσο καλός με τις γυναίκες.
- Παρακαλώ.

Κι έφυγε.

Μετά από αυτό σκέφτηκα τα εξής. Έπρεπε να της πω παρακαλώ; Εγώ, μάλλον, έπρεπε να ζητήσω συγγνώμη για το φαλλοκρατικό κατεστημένο που την έχει κάνει να πιστεύει πως μόνο στις γυναίκες αρμόζει να καθαρίζουν σκάλες. 'Ηθελα να της πω πως πρέπει να απαιτήσει την ισότητα, να τη διεκδικήσει. Να της τονίσω πως δε χρειάζεται να με ευχαριστεί για τα αυτονόητα. Ως φεμινιστής είναι υποχρέωσή και χαρά μου να μιλάω με αντισεξιστικό λόγο και να στηλιτεύω τον σεξισμό όπου βρεθώ και όπου σταθώ.
Μετά θυμήθηκα μια αγαπημένη cis έτερο φίλη δικηγόρο, η οποία με ρώτησε τι έπρεπε να κάνει με μια τρανς Πακιστανή που αιτούταν άσυλο. Την παρέμπεμψα στο ΣΥΔ και τελικά τα κατάφεραν και πήρε άσυλο. Όταν μου έλεγε για το κατόρθωμά της, την χιλιοευχαρίστησα που βοηθάει την κοινότητά μου κι ας μην ανήκει σε αυτή. Εκείνη μου απάντησε πως δεν πρέπει να την ευχαριστώ γιατί αυτό θα το έκανε για οποιονδήποτε άνθρωπο γιατί είναι ανθρωπίστρια. Εγώ όμως ένιωθα την ανάγκη να της λέω συνέχεια ευχαριστώ που είναι σύμμαχος. Άρα κατάλαβα πώς ένιωσε η 50χρονη κυρία με την εσωτερικευμένη καταπίεση και τον σεξισμό όταν με ευχαριστούσε.
Κάτι άλλο που σκέφτηκα ενώ σφουγγάριζα ήταν το πώς μια κυρία που δεν κατανοεί πως είναι ίση θα αποδεχτεί ένα γκέι άτομο; Ήμουν σίγουρος πως αν της έλεγα ότι "το πάω το γράμμα" θα με κοίταζε με ύφος υποτιμητικό και θα με λυπόταν. Θα μετατρεπόταν από καλοκάγαθη κυριούλα σε μέγαιρα. Και νευρίασα.
Κατάλαβα πως δεν υπήρχε καμία περίπτωση να με αποδεχτεί αν δεν αποδεχτεί πρώτα το ότι είναι ίση ως γυναίκα.

Θέλω να καταλήξω πως ο ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ, κυρίως για εμάς τα ΛΟΑΔΚΙ άτομα είναι ό,τι πιο σημαντικό, άμα θέλουμε να γίνουμε αποδεκτά από την κοινωνία. Τα δικαιώματά μας περνάνε πρώτα μέσα από την αναγνώριση των γυναικών ως ίσες. Αν ο μέσος σεξιστής και σεξίστρια δεν κατανοήσουν πως οι γυναίκες ΕΙΝΑΙ απόλυτα ίσες με τους άνδρες εμείς δεν έχουμε καμία ελπίδα.
Γιατί εμάς μας θεωρούν κατώτερα όντα και από τις γυναίκες.