http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=NssrhF_Dl_4
Ίσως η ωραιότερη θεατρική παράσταση τουλάχιστον για φέτος.
Ίσως η ωραιότερη θεατρική παράσταση τουλάχιστον για φέτος.
Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013
Εκβιάσιμοι ηγέτες
"Εκπαιδευτήκαμε να εκβιάζουμε και να δημιουργούμε εκβιάσιμους ηγέτες".
Μαρία Ευθυμίου
Ιστορικός
Μαρία Ευθυμίου
Ιστορικός
Τα μεγάλα ΕΑΝ της νεώτερης Ελλάδας:
1) Εάν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν πολιτικά σοφός κι ουχί πολιτικά βλαπτικός, εφόσον δημιούργησε εμφύλιο με τη στάση του.
2) Εάν δε δολοφονείτο ο Ιωάννης Καποδίστριας που μαζί με το Γεώργιο τον Α' ήταν από τους μεγαλύτερους ηγέτες της νεώτερης εποχής στην Ελλάδα.
3) Εάν δεν είχαν γίνει οι εκλογές του 1920. Σε εμπόλεμη περίοδο είναι απαράδεκτο να κάνεις εκλογές. Στην Ελλάδα όμως κάναμε. Μοναδικό στα παγκόσμια χρονικά. Με τα γνωστά καταστρεπτικά αποτελέσματα.
4) Εάν το ΚΚΕ είχε μετάσχει στις εκλογές του 1947 όλα θα ήταν πολύ διαφορετικά τώρα.
Μαρία Ευθυμίου
Ιστορικός
Ομπάμα μάι λαβ
Μια σαφή, άνευ προηγουμένου αναφορά στα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων
περιείχε η ομιλία του Μπαράκ Ομπάμα κατά την ορκωμοσία του στο άνοιγμα
της δεύτερης θητείας.
Αναφερόμενος στην προάσπιση των φτωχών και περιθωριοποιημένων σε όλο τον κόσμο και στο ότι το αμερικανικό έθνος καθοδηγείται από τις αξίες της ελευθερίας, ο Μπαράκ Ομπάμα υπενθύμισε ότι το ταξίδι του έθνους δεν μπορεί να είναι πλήρες μέχρι όλες οι γυναίκες καταφέρουν να έχουν ποιότητα ζωής ισάξιες με τις προσπάθειες τους.
«Το ταξίδι μας», συνέχισε, «δεν είναι ολοκληρωμένο μέχρι οι ομοφυλόφιλοι αδελφοί και οι ομοφυλόφιλες αδελφές μας μεταχειρίζονται ισότιμα όπως όλοι οι άλλοι—γιατί, αν όλοι στα αλήθεια δημιουργούμαστε ίσοι, τότε σίγουρα η αγάπη που δίνουμε ο ένας στον άλλο πρέπει να είναι ίση».
Ο Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος υπενθύμισε στην ομιλία του και το περιστατικό του Στόουνγολ το 1969, την αρχή ίσως του οργανωμένου κινήματος υπέρ των δικαιωμάτων, έχει υποστηρίξει τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων.
Αν και το Newsweek σε έναν (λεκτικά τουλάχιστον) μάλλον προκλητικό πρωτοσέλιδο είχε αποκαλέσει τον Ομπάμα τον «πρώτο γκέι πρόεδρο», οι παρεμβάσεις του δεν είναι αμελητέες.
Κατήργησε μετά από περίπου 20 χρόνια την πολιτική «don’t ask, don’t tell» στο στρατό και τάχτηκε ανοιχτά υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων, ένα θέμα που διχάζει την αμερικανική κοινωνία και βρίσκεται στο στόχαστρο των Ρεπουμπλικάνων που ζητούν ακόμα και συνταγματική αναθεώρηση για την ρητή απαγόρευσή του.
Οι πολιτείες που επιτρέπουν το γάμο και άλλου φτάνουν πλέον τις εννέα και άλλες εννέα δίνουν στους πολίτες τους τη δυνατότητα να συνάψουν αστικές ενώσεις που δίνουν κάποια από τα δικαιώματα που έχει το έγγαμο ετερόφυλο ζευγάρι.
http://news.in.gr/world/article/?aid=1231231561
Αναφερόμενος στην προάσπιση των φτωχών και περιθωριοποιημένων σε όλο τον κόσμο και στο ότι το αμερικανικό έθνος καθοδηγείται από τις αξίες της ελευθερίας, ο Μπαράκ Ομπάμα υπενθύμισε ότι το ταξίδι του έθνους δεν μπορεί να είναι πλήρες μέχρι όλες οι γυναίκες καταφέρουν να έχουν ποιότητα ζωής ισάξιες με τις προσπάθειες τους.
«Το ταξίδι μας», συνέχισε, «δεν είναι ολοκληρωμένο μέχρι οι ομοφυλόφιλοι αδελφοί και οι ομοφυλόφιλες αδελφές μας μεταχειρίζονται ισότιμα όπως όλοι οι άλλοι—γιατί, αν όλοι στα αλήθεια δημιουργούμαστε ίσοι, τότε σίγουρα η αγάπη που δίνουμε ο ένας στον άλλο πρέπει να είναι ίση».
Ο Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος υπενθύμισε στην ομιλία του και το περιστατικό του Στόουνγολ το 1969, την αρχή ίσως του οργανωμένου κινήματος υπέρ των δικαιωμάτων, έχει υποστηρίξει τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων.
Αν και το Newsweek σε έναν (λεκτικά τουλάχιστον) μάλλον προκλητικό πρωτοσέλιδο είχε αποκαλέσει τον Ομπάμα τον «πρώτο γκέι πρόεδρο», οι παρεμβάσεις του δεν είναι αμελητέες.
Κατήργησε μετά από περίπου 20 χρόνια την πολιτική «don’t ask, don’t tell» στο στρατό και τάχτηκε ανοιχτά υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων, ένα θέμα που διχάζει την αμερικανική κοινωνία και βρίσκεται στο στόχαστρο των Ρεπουμπλικάνων που ζητούν ακόμα και συνταγματική αναθεώρηση για την ρητή απαγόρευσή του.
Οι πολιτείες που επιτρέπουν το γάμο και άλλου φτάνουν πλέον τις εννέα και άλλες εννέα δίνουν στους πολίτες τους τη δυνατότητα να συνάψουν αστικές ενώσεις που δίνουν κάποια από τα δικαιώματα που έχει το έγγαμο ετερόφυλο ζευγάρι.
http://news.in.gr/world/article/?aid=1231231561
Τούρκικα σίριαλ
Σήμερα ενώ έκανα ζάπινγκ στην τηλεόραση έπεσα σε ένα τούρκικο σίριαλ που ήταν 2 μουστακαλήδες που συζητούσαν κι έλεγαν:
- Το μουστάκι αυτό μην το κόψεις ποτέ. Το ξέρεις άλλωστε πως το μουστάκι είναι η αρετή του άνδρα. Του πραγματικού άνδρα!
- Έχεις δίκιο.
- Επίσης ξέρεις πως υπάρχει Θεός και ο Θεός είναι μεγάλος και βλέπει τα πάντα.
- Το ξέρω.
Ξεράδια και ο φερεντζές του πούστη μαζί. Μωρ' αυτές τις ομοφοβικές και θεούσικες
πίπες βλέπουν οι μανάδες μας και γουστάρουν;
Τι ντέκα; Τι σάπια βιντεοταινία δεκαετίας ´80 σε συσκευασία α λα τουρκ είναι αυτή! Τόσα χρόνια εκαιδεύουμε τους γονείς μας για να έρθει ένα χαζοσίριαλ να τις πάει 25 χρόνια πίσω;
Τέτοια υποπροϊόντα και τόση υποκουλτούρα δεν τη χωράει ο νους μου. Χαμηλοτάτου επιπέδου.
Και ξέρω ότι τα βλέπουν για να μπανίζουν ωραίους άνδρες -που συνήθως είναι βίαιοι και ενίοτε βιάζουν τις γυναίκες (αλλά τελικά αυτές γουστάρουν κοκ)
και οι δικές μας να
φαντασιώνονται ότι συμβαίνει σε αυτές-
αφού δεν έχουν υπόψιν του το you porn, αλλά, ρε μουστακαλή μου, να τους περνάνε τέτοια ποταπά μηνύματα υποδόροια ...δεν το δέχομαι.
Εξανίσταμαι ο ακτιβιστής.
- Το μουστάκι αυτό μην το κόψεις ποτέ. Το ξέρεις άλλωστε πως το μουστάκι είναι η αρετή του άνδρα. Του πραγματικού άνδρα!
- Έχεις δίκιο.
- Επίσης ξέρεις πως υπάρχει Θεός και ο Θεός είναι μεγάλος και βλέπει τα πάντα.
- Το ξέρω.
Ξεράδια και ο φερεντζές του πούστη μαζί. Μωρ' αυτές τις ομοφοβικές και θεούσικες
πίπες βλέπουν οι μανάδες μας και γουστάρουν;
Τι ντέκα; Τι σάπια βιντεοταινία δεκαετίας ´80 σε συσκευασία α λα τουρκ είναι αυτή! Τόσα χρόνια εκαιδεύουμε τους γονείς μας για να έρθει ένα χαζοσίριαλ να τις πάει 25 χρόνια πίσω;
Τέτοια υποπροϊόντα και τόση υποκουλτούρα δεν τη χωράει ο νους μου. Χαμηλοτάτου επιπέδου.
Και ξέρω ότι τα βλέπουν για να μπανίζουν ωραίους άνδρες -που συνήθως είναι βίαιοι και ενίοτε βιάζουν τις γυναίκες (αλλά τελικά αυτές γουστάρουν κοκ)
και οι δικές μας να
φαντασιώνονται ότι συμβαίνει σε αυτές-
αφού δεν έχουν υπόψιν του το you porn, αλλά, ρε μουστακαλή μου, να τους περνάνε τέτοια ποταπά μηνύματα υποδόροια ...δεν το δέχομαι.
Εξανίσταμαι ο ακτιβιστής.
Δονητής είδος οικιακής χρήσης
Γεια σου Μυρτώ μου, πριν από λίγες μέρες μπήκα
στο δωμάτιο του γιου μου και είδα σε ένα συρτάρι ένα δονητή. Πώς να το
χειριστώ; Και επειδή σε ξέρω, δεν εννοώ το δονητή αλλά το θέμα.
Ευχαριστώ.
Δονητές υπάρχουν σε τουλάχιστον 30 σπίτια που ξέρω. Είναι είδος οικιακής χρήσης.
Υ.Γ. 1 Για αρχή, δεν κόβετε τις εφόδους στο δωμάτιο του γιου σας και τις επιδρομές στα συρτάρια του;
Υ.Γ. 2 Μπορεί να είναι δώρο για την καλή του. Βέβαια, αν ο γιος σας είναι 30 χρονών και τα ’χε με 12 ναύτες πριν, μάλλον είναι gay. Και αυτό δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Και, τέλος πάντων, αφήστε τον να σας πει μόνος του, όταν και αν θελήσει, για τις σεξουαλικές του πρακτικές και το σεξουαλικό του προσανατολισμό ή την ταυτότητα του φύλου του.
Υ.Γ. 3 Γιατί δεν δοκιμάζετε να βάλετε το δονητή πάνω στο σύνθετο, δίπλα στις βοσκοπούλες; Θα δώσετε ένα hipster τόνο στο μνημονιακό σας σπιτικό.
Από τη στήλη " Μίλα μου βρόμικα" της Μυρτώς Κοντοβά στην Athens Voice.
Δονητές υπάρχουν σε τουλάχιστον 30 σπίτια που ξέρω. Είναι είδος οικιακής χρήσης.
Υ.Γ. 1 Για αρχή, δεν κόβετε τις εφόδους στο δωμάτιο του γιου σας και τις επιδρομές στα συρτάρια του;
Υ.Γ. 2 Μπορεί να είναι δώρο για την καλή του. Βέβαια, αν ο γιος σας είναι 30 χρονών και τα ’χε με 12 ναύτες πριν, μάλλον είναι gay. Και αυτό δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Και, τέλος πάντων, αφήστε τον να σας πει μόνος του, όταν και αν θελήσει, για τις σεξουαλικές του πρακτικές και το σεξουαλικό του προσανατολισμό ή την ταυτότητα του φύλου του.
Υ.Γ. 3 Γιατί δεν δοκιμάζετε να βάλετε το δονητή πάνω στο σύνθετο, δίπλα στις βοσκοπούλες; Θα δώσετε ένα hipster τόνο στο μνημονιακό σας σπιτικό.
Από τη στήλη " Μίλα μου βρόμικα" της Μυρτώς Κοντοβά στην Athens Voice.
Ταλιμπανοψηφεία
Σε μια χριστιανόπληκτη ισλαμοφοβική και εν
γένει ρατσιστική χώρα όπως η Ελλάδα, το να κρεμάς, με καμάρι, στο λαιμό
σου, στο αυτοκίνητό σου, στο γραφείο σου και παντού σταυρούς για να
επιβεβαιώσεις πως ανήκεις στη μεγάλη ταλιμπανοψηφεία (Κι αυτό γίνεται
από τη μια ώστε να το δουν οι λοιποί μπαμπουινοέλληνες χριστιανοί και να
πουν δικιά μας είναι μην την πειράξετε κι ας είναι μελαμψή) δε σε κάνει
καλύτερο χριστιανό. Το μόνο που σε κάνει (από την άλλη) είναι ακόμη
χειρότερο άνθρωπο που θέλει να καταπιέζει τις μειονότητες σε κάθε
έκφανση της καθημερινότητάς του ώστε να ηδονίζεται παρατηρώντας την
περιθωριοποίηση στα μάτια των άλλων. Των μη μπαμπουίνων.
Δε σου φαίνεται ότι είσαι γκέι
-Πάντως εσένα δε σου φαίνεται ότι είσαι γκέι.
-Πάψε δε θέλω να ακούσω παρακάτω.
-Γιατί; Για καλό το είπα.
-Το ξέρω ότι εσύ το είπες για καλό.
-Τι θες να είσαι θηλυπρεπής;
-Θέλω ο άλλος ( φίλος , γκόμενος κοκ) να μην είναι σισσυφοβικός, άρα ομοφοβικός και μισογύνης.
-Πώς προκύπτει αυτό;
-Από αυτό που είπες. Είσαι αρρενωπολάγνος. Θεωρείς την αρρενωπότητα αρετή και τους θηλυπρεπείς κατώτερους, επειδή σου θυμίζουν γυναίκα. Άρα εσύ- ως γκέι που είσαι -μισείς το μισό εαυτό σου και συνολικά τις γυναίκες. Θες πολλή δουλειά. Θα διαβάσεις όλα τα άρθρα του 10percent.gr από 3 φορές και μετά θα σε εξετάσω, για να πάμε στο επόμενο στάδιο της βιβλιογραφίας.
Ο νέος μου μαθητής.
Κι αυτή είναι η καθημερινότητά μου. Έχω εκπαιδεύσει γενιές και γενιές.
-Πάψε δε θέλω να ακούσω παρακάτω.
-Γιατί; Για καλό το είπα.
-Το ξέρω ότι εσύ το είπες για καλό.
-Τι θες να είσαι θηλυπρεπής;
-Θέλω ο άλλος ( φίλος , γκόμενος κοκ) να μην είναι σισσυφοβικός, άρα ομοφοβικός και μισογύνης.
-Πώς προκύπτει αυτό;
-Από αυτό που είπες. Είσαι αρρενωπολάγνος. Θεωρείς την αρρενωπότητα αρετή και τους θηλυπρεπείς κατώτερους, επειδή σου θυμίζουν γυναίκα. Άρα εσύ- ως γκέι που είσαι -μισείς το μισό εαυτό σου και συνολικά τις γυναίκες. Θες πολλή δουλειά. Θα διαβάσεις όλα τα άρθρα του 10percent.gr από 3 φορές και μετά θα σε εξετάσω, για να πάμε στο επόμενο στάδιο της βιβλιογραφίας.
Ο νέος μου μαθητής.
Κι αυτή είναι η καθημερινότητά μου. Έχω εκπαιδεύσει γενιές και γενιές.
Αξεσουάρ του τρόμου
Oι πολιτικές ιδεολογίες και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις δεν πρέπει να έχουν καμία θέση στο χώρο εργασίας.
Βάλτε μαντίλες, αγκυλωτούς σταυρούς, απλούς σταυρούς, σφυροδρέπανα και λοιπά αξεσουάρ- του τρόμου- στον κώλο σας και συνεχίστε να εργάζεστε σαν να μη συνέβαινε τίποτε.
Βάλτε μαντίλες, αγκυλωτούς σταυρούς, απλούς σταυρούς, σφυροδρέπανα και λοιπά αξεσουάρ- του τρόμου- στον κώλο σας και συνεχίστε να εργάζεστε σαν να μη συνέβαινε τίποτε.
Φρικιαστικά σύμβολα
Όποιος/α θέλει να φοράει σταυρό / σβάστικα /
ημισέληνο / το άστρο του Δαυίδ / το σφυροδρέπανο και λοιπά φρικιαστικά
σύμβολα, ας το κάνει όχι εν ώρα εργασίας. Στην κοινωνική ζωή του /της.
Με αυτούς / ές που επιλέγει να συγχρωτιστεί και τον / την επιλέγουν.
Όλοι / ες οι υπόλοιποι /ες δε φταίμε σε τίποτε.
«ΓΛΕΙΦΩ» ἢ «ΓΛΥΦΩ»
«ΓΛΕΙΦΩ» ἢ «ΓΛΥΦΩ»
ΓΛΕΙΦΩ < *γλείχω < ἐκ+λείχω (=γλείφω)
ΓΛΕΙΦΩ =
1) εφαρμόζω και γλιστράω τη γλώσσα μου πάνω σε κάτι
π.χ. η μικρή έγλειφε το παγωτό της με απόλαυση.
Ο Κώστας έγλειφε το πέος του Πέτρου με βουλιμία.
2) (μεταφορικά) πλησιάζω να αγγίξω
π.χ. οι φλόγες της φωτιάς σχεδόν έγλειφαν τον οικισμό.
Έγλειφα σχεδόν με τις άκρες των δαχτύλων μου τα οπίσθια του Βαγγέλη.
3) (μειωτικά) κολακεύω
π.χ. Είναι ένας τιποτένιος. Μόνο γλείφοντας τους προϊσταμένους του θα πάρει προαγωγή.
Είσαι ένα σίχαμα, όσο και να με γλείφεις, εγώ δεν πρόκειται να κάνω σου κάτσω. Έχω περίοδο. Και δεν έχω κάνει και κλύσμα.
λείχω, λειχήν, λειχούδης, πεολειχία, μουνολειχία κ.λπ.
ΓΛΥΦΩ (= λαξεύω, σκαλίζω, επεξεργάζομαι την πέτρα ή άλλο σκληρό υλικό με σκοπό την παραγωγή ενός γλυπτού, χαράσσω)
γλύπτης, γλυπτό, οδοντογλυφίδα κ.λπ
Τώρα ξέρεις.
ΓΛΕΙΦΩ < *γλείχω < ἐκ+λείχω (=γλείφω)
ΓΛΕΙΦΩ =
1) εφαρμόζω και γλιστράω τη γλώσσα μου πάνω σε κάτι
π.χ. η μικρή έγλειφε το παγωτό της με απόλαυση.
Ο Κώστας έγλειφε το πέος του Πέτρου με βουλιμία.
2) (μεταφορικά) πλησιάζω να αγγίξω
π.χ. οι φλόγες της φωτιάς σχεδόν έγλειφαν τον οικισμό.
Έγλειφα σχεδόν με τις άκρες των δαχτύλων μου τα οπίσθια του Βαγγέλη.
3) (μειωτικά) κολακεύω
π.χ. Είναι ένας τιποτένιος. Μόνο γλείφοντας τους προϊσταμένους του θα πάρει προαγωγή.
Είσαι ένα σίχαμα, όσο και να με γλείφεις, εγώ δεν πρόκειται να κάνω σου κάτσω. Έχω περίοδο. Και δεν έχω κάνει και κλύσμα.
λείχω, λειχήν, λειχούδης, πεολειχία, μουνολειχία κ.λπ.
ΓΛΥΦΩ (= λαξεύω, σκαλίζω, επεξεργάζομαι την πέτρα ή άλλο σκληρό υλικό με σκοπό την παραγωγή ενός γλυπτού, χαράσσω)
γλύπτης, γλυπτό, οδοντογλυφίδα κ.λπ
Τώρα ξέρεις.
Roman Catholic Church as a hate group
"WE PETITION THE OBAMA ADMINISTRATION TO:
Officially recognize the Roman Catholic Church as a hate group.
In his annual Christmas address to the College of Cardinals, Pope Benedict XVI, the global leader of the Roman Catholic Church, demeaned and belittled homosexual people around the world. Using hateful language and discriminatory remarks, the Pope painted a portrait in which gay people are second-class global citizens. Pope Benedict said that gay people starting families are threatening to society, and that gay parents objectify and take away the dignity of children. The Pope also implied that gay families are sub-human, as they are not dignified in the eyes of God.
Upon these remarks, the Roman Catholic Church fits the definition of a hate group as defined by both the Southern Poverty Law Center and the Anti-Defamation League."
Βέβαια, όλες οι αντιδράσεις δεν φαίνεται να κάμπτουν την ομοφοβική στάση του Πάπα, ο οποίος φωτογραφήθηκε από τα μέσα ενημέρωσης στις 13 του Δεκέμβρη να ευλογεί την Rebecca Kadaga, μέλος της Βουλής της Ουγκάντα και υπεύθυνη για την εισαγωγή του γνωστού νόμου που ποινικοποιεί την ομοφυλοφιλία και απειλεί χιλιάδες πολίτες της χώρας με πολυετή φυλάκιση και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και με θάνατο.
Officially recognize the Roman Catholic Church as a hate group.
In his annual Christmas address to the College of Cardinals, Pope Benedict XVI, the global leader of the Roman Catholic Church, demeaned and belittled homosexual people around the world. Using hateful language and discriminatory remarks, the Pope painted a portrait in which gay people are second-class global citizens. Pope Benedict said that gay people starting families are threatening to society, and that gay parents objectify and take away the dignity of children. The Pope also implied that gay families are sub-human, as they are not dignified in the eyes of God.
Upon these remarks, the Roman Catholic Church fits the definition of a hate group as defined by both the Southern Poverty Law Center and the Anti-Defamation League."
Βέβαια, όλες οι αντιδράσεις δεν φαίνεται να κάμπτουν την ομοφοβική στάση του Πάπα, ο οποίος φωτογραφήθηκε από τα μέσα ενημέρωσης στις 13 του Δεκέμβρη να ευλογεί την Rebecca Kadaga, μέλος της Βουλής της Ουγκάντα και υπεύθυνη για την εισαγωγή του γνωστού νόμου που ποινικοποιεί την ομοφυλοφιλία και απειλεί χιλιάδες πολίτες της χώρας με πολυετή φυλάκιση και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και με θάνατο.
Συμβολική αξία
Τυχόν καταδικαστική απόφαση θα σημάνει την αλλαγή του νόμου, θα έχει όμως και μεγάλη συμβολική αξία. «Είναι μια επιβεβαίωση ότι υπάρχεις ως άνθρωπος και ως ζευγάρι. Η αναγνώριση και η αποδοχή των ομοφυλόφιλων περνά μέσα από θεσμούς που τους ενσωματώνουν στην κοινωνία και αναγνωρίζουν έμπρακτα ότι είναι ισότιμοι πολίτες», λέει ο Βαγγέλης Μάλλιος, συνήγορος των προσφευγόντων μαζί με τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Νίκο Αλιβιζάτο.
Ωστόσο, το ΕΔΔΑ δεν ασχολείται μόνο με την ουσία της υπόθεσης, αλλά και με το λεγόμενο «παραδεκτό» της υπόθεσης. Πριν κρίνει το Δικαστήριο αν το Σύμφωνο παραβιάζει τη Σύμβαση, θα αποφασίσει αν σωστά κατέφυγαν οι προσφεύγοντες στο Στρασβούργο, αν δηλαδή υπήρχαν άλλα ένδικα μέσα στην Ελλάδα και αν τα είχαν εξαντλήσει.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις νομικών, σ’ αυτό το μέρος της δίκης στηρίζει κατά κύριο λόγο τις ελπίδες του το ελληνικό κράτος προκειμένου να αποφύγει την καταδίκη, καθώς, αν το δικαστήριο κρίνει επί της ουσίας, θεωρείται πιθανό ότι θα καταδικάσει την Ελλάδα.
Διακρίσεις στην καθημερινότητα
Τρία ομόφυλα ζευγάρια μάς μιλούν για τις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους. Παρότι ζουν χωρίς να κρύβονται, θέλησαν να μη μιλήσουν επώνυμα, από τον φόβο της δημοσιότητας κι επειδή η ομοφυλοφιλία ακόμη αντιμετωπίζεται άλλοτε σαν κάτι εξωτικό και αφύσικο κι άλλοτε σαν ταμπού.
Γιώργος, 50 ετών, στέλεχος υπ. Ανάπτυξης (18 χρόνια σχέση με τον Χρήστο, 50 ετών, δημόσιο υπάλληλο)
«Πριν από χρόνια αγοράσαμε από κοινού με τον σύντροφό μου ένα οικόπεδο για να χτίσουμε σπίτι. Ετυχε να έχω εγώ τα λεφτά για το σπίτι` αυτός δεν είχε. Αποφάσισα να το χτίσω. Αν όμως, χτύπα ξύλο, πέθαινε εκείνος, η οικογένειά του θα είχε δικαιώματα στο σπίτι. Αναγκαστήκαμε να χωρίσουμε το οικόπεδο, να στριμώξουμε το σπίτι στη δική μου μερίδα. Ενα σωρό τρεχάματα, ένας σκασμός λεφτά στην εφορία. Τώρα έχουμε το άλλο: αν πεθάνω εγώ, πώς θα εξασφαλιστεί ο σύντροφός μου ότι δεν θα τον βγάλουν έξω οι δικοί μου; Ίσως πρέπει να κάνω μια επικαρπία, ίσως να του αφήσω το σπίτι κληρονομιά-κι άλλα εξοδα δηλαδή. Με βάζουν σε μια διαδικασία για πράγματα που άλλοι θεωρούν αυτονόητο δικαίωμα. Σέβομαι τους νόμους, πληρώνω φόρους. Δεν πρέπει να σεβαστεί η πολιτεία την επιλογή μου να ζω με τον άνθρωπό μου;»
Μαρία, 55 ετών, άνεργη, Κατερίνα, 54 ετών, άνεργη – 12 χρόνια μαζί, με τρία παιδιά
«Οταν αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί στο διαμέρισμα της Μαρίας πάνω από το μίνι μάρκετ που είχαμε, αρκετοί από τη γειτονιά μάς έκοψαν την καλημέρα. Δεν είναι μόνο ότι χάσαμε πολλή πελατεία. Ημασταν εκτεθειμένες, νιώθαμε ότι παρακολουθούν το κάθε βήμα μας. Θέλουν να μη φαινόμαστε. Δεν είμαστε αόρατες, δεν γίνεται να ζούμε στα κρυφά. Ούτε και μας αρέσει να ζούμε στα φώτα της δημοσιότητας. Δικαιούμαστε να υπάρχουμε στην κοινωνία όπως όλοι. Απλά πράγματα. Οταν αρρωσταίνει η μία, να έχει λόγο η άλλη, να μην αρνούνται να της δώσουν τις εξετάσεις. Εμείς, για παράδειγμα, είμαστε μια οικογένεια με τρία παιδιά, αλλά δεν πήραμε ποτέ επίδομα τέκνων, ούτε τις διευκολύνσεις που προβλέπονται για τους πολύτεκνους. Πρέπει να έχουμε ίσα δικαιώματα. Το σύμφωνο είναι ένα βήμα».
Θεοδόσης, 50 ετών, καθηγητής ξένης γλώσσας στο Πανεπιστήμιο με σύμβαση, Αγγελος, 52 ετών, καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης – 27 χρόνια μαζί
«Στα πολύ σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα κανείς, οι ομοφυλόφιλοι αντιμετωπίζουν επιπλέον τις διακρίσεις σε βάρος τους. Ορισμένοι δεν βλέπουν θετικά τη θεσμική κατοχύρωση των ομόφυλων σχέσεων διότι πιστεύουν ίσως πως τις σχέσεις δεν τις νομιμοποιούν οι θεσμοί. Εχουμε διαφωνήσει και μεταξύ μας γι” αυτό. Δεν πρέπει όμως να υποβαθμίσουμε την υλική διάσταση του ζητήματος. Τα ομόφυλα ζευγάρια δεν είχαμε δικαίωμα να πάρουμε επίδομα γάμου, να κάνουμε κοινή φορολογική δήλωση, να πάρουμε δάνειο, να αγοράσουμε ένα ακίνητο. Τρέχουμε σε συμβολαιογράφους για να εξασφαλίσουμε τον σύντροφό μας. Ενας φίλος βρισκόταν στην εντατική και δεν επέτρεπαν στον σύντροφό του να τον δει γιατί δεν ήταν συγγενής α” βαθμού. Πρέπει να ενταχθεί η σεξουαλική αγωγή στο σχολείο από κατάλληλα καταρτισμένους εκπαιδευτικούς, να συζητιούνται τα θέματα αυτά στα συνδικάτα και στους χώρους δουλειάς, να περιληφθεί ο σεξουαλικός προσανατολισμός στο νόμο για τη ρητορική του μίσους. Πρέπει όμως να σε προστατεύει και ο νόμος, αλλιώς είσαι έρμαιο του κάθε ομοφοβικού που θα βρεθεί μπροστά σου».
http://www.efsyn.gr/?p=15783#.UPg9-mgCDR8.facebook
Χονδροφοβία
Τα χονδροφοβικά σχόλια κατά του Βενιζέλου είναι σαν τα αναπηροφοβικά κατά του σόιμπλε και τα ομοφοβικά κατά του Βαλλιανάτου.
Τώρα ξέρεις.
Τώρα ξέρεις.
Υπερθηλυκότητα Υπεραρσενικότητα
Πάντως, τα κοινωνικά στερεότυπα για το φύλο δημιουργούν σε αρκετούς πολύ σοβαρά προβλήματα στην ερωτική ζωή και στο σεξ, επειδή προκαλούν εσωτερικές συγκρούσεις. Λόγου χάρη, ένας άντρας μπορεί να πάθει μεγάλο σοκ εάν κάνει παθητικό έρωτα (ακόμα και όταν το θέλει) επειδή θα θεωρεί ότι είναι ανεπίτρεπτο με βάση το κοινωνικό του φύλο. Συχνό είναι το φαινόμενο της «επόμενης ημέρας»: κάνουμε ομοφυλοφιλικό σεξ με κάποιον επειδή το ποθούμε τρελά αλλά την επόμενη μέρα διαλυόμαστε από τις ενοχές για αυτό που κάναμε.
Οι περισσότεροι από μας αντιμετωπίζουμε κάποια σύγκρουση με τα πρότυπα φύλου όπως τα επιβάλλει η κουλτούρα μας. Για παράδειγμα, οι γυναίκες μπορεί να μην ξέρουν ότι είναι εντάξει το να είναι σεξουαλικά επιθετικές ή οι άντρες σεξουαλικά παθητικοί. Πολλές γυναίκες και άντρες προσπαθούν σκληρά να υπερνικήσουν την εσωτερική σύγκρουση των επιθυμιών τους με τους κοινωνικούς κανόνες για το φύλο με το να γίνονται υπερθηλυκές και υπεραρσενικοί.
Υπερθηλυκότητα είναι η υπερβολή του στερεότυπου της συμπεριφοράς του κοινωνικού φύλου που πιστεύεται ότι είναι θηλυκό. Οι υπερθηλυκές γυναίκες, καθώς επίσης και ορισμένοι γκέι και τρανσεξουαλικές γυναίκες υπερβάλλουν τις ποιότητες που πιστεύουν ότι είναι θηλυκές. Πιστεύουν ότι έχουν την υποχρέωση να κολακεύουν τον εγωισμό των αντρών με το να είναι παθητικές, αφελείς, αθώες, υποχωρητικές, κοκέτες, χαριτωμένες, μητρικές και μη επικριτικές.
Υπεραρσενικότητα είναι η υπερβολή του στερεότυπου του κοινωνικού φύλου που πιστεύεται ότι είναι αρσενικό. Οι υπεραρσενικοί άντρες, καθώς και μερικές λεσβίες και τρανσεξουαλικοί άντρες υπερβάλουν τις ποιότητες που πιστεύουν ότι είναι αρσενικές. Πιστεύουν ότι πρέπει να ανταγωνίζονται άλλους άντρες και κυριαρχικές γυναίκες με το να είναι επιθετικοί, περπατημένοι, σεξουαλικά έμπειροι, σκληροί, σωματικά επιβλητικοί, φιλόδοξοι, απαιτητικοί και μη συναισθηματικοί.
Οι υπερθηλυκές γυναίκες συχνά προτιμούν υπεραρσενικούς άντρες για σεξουαλικές σχέσεις. Παρομοίως, οι υπεραρσενικοί άντρες συχνά αναζητούν υπερθηλυκές γυναίκες. Όμως το πιο πιθανό είναι αυτές οι σχέσεις να είναι ξύλινες και άκαμπτες. Οι υπερθηλυκές γυναίκες είναι πιθανότερο να αποδεχτούν σωματική και συναισθηματική κακοποίηση από τους ερωτικούς τους συντρόφους. Οι υπεραρσενικοί άντρες είναι πιθανότερο να καταδυναστεύουν σωματικά και συναισθηματικά τις συντρόφους τους.
Λύο Καλοβυρνάς
Ο Χριστιανισμός και τα Πορνεία
Ο Χριστιανισμός και τα Πορνεία
Οι χριστιανικοί- κυρίως- ναοί αλλά και τα τζαμιά, όταν καταφέρουν να γίνουν ΠΟΡΝΕΙΑ σημαίνει πως δε θα υπάρχουν πλέον ΣΕΞΙΣΤΕΣ και ΠΟΥΤΑΝΟΦΟΒΙΚΟΙ ανάμεσά μας. Άρα θα είναι τεράστια πρόοδος. Ο Χριστιανισμός / Μουσουλμανισμός μισεί τη ΓΥΝΑΙΚΑ και την πουτάνα όσο τίποτε άλλο. Δεν της επιτρέπει να μπει στο ιερό γιατί τη θεωρεί ανίερη. Άρα αν μια γυναίκα πουτάνα διαχειρίζεται το ΙΕΡΟ, ως δωμάτιο του σεξ, τότε θα έχουν καταρριφθεί πολλοί μύθοι.
Και μην ξεχνάμε πόσο μισεί το σεξ ο Χριστιανισμός. Ειδικά το σεξ που δε γίνεται με σκοπό την αναπαραγωγή και μόνο.
Οι χριστιανικοί- κυρίως- ναοί αλλά και τα τζαμιά, όταν καταφέρουν να γίνουν ΠΟΡΝΕΙΑ σημαίνει πως δε θα υπάρχουν πλέον ΣΕΞΙΣΤΕΣ και ΠΟΥΤΑΝΟΦΟΒΙΚΟΙ ανάμεσά μας. Άρα θα είναι τεράστια πρόοδος. Ο Χριστιανισμός / Μουσουλμανισμός μισεί τη ΓΥΝΑΙΚΑ και την πουτάνα όσο τίποτε άλλο. Δεν της επιτρέπει να μπει στο ιερό γιατί τη θεωρεί ανίερη. Άρα αν μια γυναίκα πουτάνα διαχειρίζεται το ΙΕΡΟ, ως δωμάτιο του σεξ, τότε θα έχουν καταρριφθεί πολλοί μύθοι.
Και μην ξεχνάμε πόσο μισεί το σεξ ο Χριστιανισμός. Ειδικά το σεξ που δε γίνεται με σκοπό την αναπαραγωγή και μόνο.
Το Τζαμί της Αθήνας
Ας μιλήσουμε για το Τζαμί της Αθήνας.
Η Αθήνα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή πόλη που δεν έχει Τζαμί άρα δε σέβεται μια πολυπληθή κοινωνική ομάδα, τις Μουσουλμάνες / ους. Αυτό είναι σαφές. Δεν τίθεται διαπραγμάτευση επ' αυτού.
Τι γίνεται όμως τώρα. Η μουσουλμανική θρησκεία είναι μια θρησκεία μίσους -πάνω κάτω- όσο και ο Χριστιανισμός. Μισεί με αυτή τη σειρά τις κοινωνικές ομάδες: Γυναίκες, πουτάνες, ΛΟΑΔ, αλλόθρησκες, αθέους, μετανάστριες, φτωχούς.
Ακριβώς την ίδια ακολουθία μίσους έχει και ο Χριστιανισμός.
Έρχονται τώρα, μια μερίδα "προοδευτικών", όλοι (σχεδόν) οι χριστιανοί και φυσικά η Χρυσή Ναζί, να μας πουν ότι το Ισλάμ παρελαύνει στη χώρα μας και πρέπει να το σταματήσουμε όσο είναι καιρός πριν αποκτήσει δύναμη. Και για να το καραφέρουμε ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να τους δώσουμε το δικαίωμα στο θρησκεύεσθαι. Άρα ΟΧΙ τζαμί, άρα δεν αναγνωρίζουμε ΚΑΝ ότι υπάρχουν. Τους θεωρούμε αόρατους. Σαν τα μικρά παιδιά που βάζουν το κεφάλι κάτω από το μαξιλάρι και νομίζουν πως έτσι προστατεύονται από τον "εχθρό".
Από την άλλη πλευρά τσιμουδιά για το ρατσιστικό μίσος της χριστιανικής Εκκλησίας που ξερνιέται καθημερινώς και ποικιλοτρόπως.
Οι χριστιανοί και οι ΧΑ, φυσικά γιατί δεν τους συμφέρει να το παραδεχθούν, ενώ οι "προοδευτικοί", επειδή το θεωρούν το αναγκαίο κακό που κάποια στιγμή στο μέλλον θα εκλείψει. Πιστεύοντας πως , δήθεν, "ο Χριστιανισμός έχει περάσει τη σκοταδιστική του περίοδο και τώρα δείχνει μεγαλύτερη ανοχή στη διαφορετικότητα. Αντιθέτως, το Ισλάμ τώρα περνάει το Μεσαίωνά του."
Αμ δε θα εκλείψει δυστυχώς αν ακολουθούνται τέτοιες τακτικές.
Η σωστή λύση επί του θέματος, κατά τη γνώμη μου, είναι η εξής:
Επιτρέπεις σε όλες τις θρησκείες Χριστιανισμό, Σατανισμό, Μαύρη Μαγεία, Μουσουλμανισμό, Βουδισμό κοκ να έχουν τους ναούς τους, τούς οποίους θα κατασκευάζουν και θα συντηρούν με δικούς τους αποκλειστικά πόρους.
Παράλληλα ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΣ ΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΜΙΣΟΥΣ. Άρα όλοι αυτοί οι παραπάνω θα είναι υποχρεωμένοι να αναθεωρήσουν τα δόγματά τους, να χάσουν πιστούς και να κλείσουν τα μαγαζιά τους ως ασύμφορα πλέον- λίαν συντόμως.
Τους δίνεις μεν τη δυνατότητα να υπάρχουν μόνο ΑΝ μπορούν να συνυπάρχουν με όλες τις κοινωνικές ομάδες που είναι διαφορετικές από αυτούς. Και συνυπάρχω σημαίνει δεν κηρύσσω μίσος και δεν καλώ / προτρέπω στρατιές οπαδών μου σε πράξεις βίας βλ. Άνθιμο, Μουφτήδες κοκ.
Αν τώρα- όπου Τζαμί- βάλουμε τον γκέι γάμο, θα καταλάβουμε πόση υποκρισία κρύβεται σε όσους αυτοπροσδιορίζονται "προοδευτικοί" και είναι κατά του γκέι γάμου. Επειδή "θεωρούν" το θεσμό του γάμου ξεπερασμένο θεσμό. Και στην προκειμένη περίπτωση δήθεν προστατεύουν τους ΛΟΑΔ από το ΛΑΘΟΣ να παντρευτούν. Στην πραγματικότητα είναι ομοφοβικοί, όπως και οι παραπάνω είναι ισλαμοφοβικοί και ρατσιστές/ στριες.
Η Αθήνα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή πόλη που δεν έχει Τζαμί άρα δε σέβεται μια πολυπληθή κοινωνική ομάδα, τις Μουσουλμάνες / ους. Αυτό είναι σαφές. Δεν τίθεται διαπραγμάτευση επ' αυτού.
Τι γίνεται όμως τώρα. Η μουσουλμανική θρησκεία είναι μια θρησκεία μίσους -πάνω κάτω- όσο και ο Χριστιανισμός. Μισεί με αυτή τη σειρά τις κοινωνικές ομάδες: Γυναίκες, πουτάνες, ΛΟΑΔ, αλλόθρησκες, αθέους, μετανάστριες, φτωχούς.
Ακριβώς την ίδια ακολουθία μίσους έχει και ο Χριστιανισμός.
Έρχονται τώρα, μια μερίδα "προοδευτικών", όλοι (σχεδόν) οι χριστιανοί και φυσικά η Χρυσή Ναζί, να μας πουν ότι το Ισλάμ παρελαύνει στη χώρα μας και πρέπει να το σταματήσουμε όσο είναι καιρός πριν αποκτήσει δύναμη. Και για να το καραφέρουμε ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να τους δώσουμε το δικαίωμα στο θρησκεύεσθαι. Άρα ΟΧΙ τζαμί, άρα δεν αναγνωρίζουμε ΚΑΝ ότι υπάρχουν. Τους θεωρούμε αόρατους. Σαν τα μικρά παιδιά που βάζουν το κεφάλι κάτω από το μαξιλάρι και νομίζουν πως έτσι προστατεύονται από τον "εχθρό".
Από την άλλη πλευρά τσιμουδιά για το ρατσιστικό μίσος της χριστιανικής Εκκλησίας που ξερνιέται καθημερινώς και ποικιλοτρόπως.
Οι χριστιανοί και οι ΧΑ, φυσικά γιατί δεν τους συμφέρει να το παραδεχθούν, ενώ οι "προοδευτικοί", επειδή το θεωρούν το αναγκαίο κακό που κάποια στιγμή στο μέλλον θα εκλείψει. Πιστεύοντας πως , δήθεν, "ο Χριστιανισμός έχει περάσει τη σκοταδιστική του περίοδο και τώρα δείχνει μεγαλύτερη ανοχή στη διαφορετικότητα. Αντιθέτως, το Ισλάμ τώρα περνάει το Μεσαίωνά του."
Αμ δε θα εκλείψει δυστυχώς αν ακολουθούνται τέτοιες τακτικές.
Η σωστή λύση επί του θέματος, κατά τη γνώμη μου, είναι η εξής:
Επιτρέπεις σε όλες τις θρησκείες Χριστιανισμό, Σατανισμό, Μαύρη Μαγεία, Μουσουλμανισμό, Βουδισμό κοκ να έχουν τους ναούς τους, τούς οποίους θα κατασκευάζουν και θα συντηρούν με δικούς τους αποκλειστικά πόρους.
Παράλληλα ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΣ ΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΜΙΣΟΥΣ. Άρα όλοι αυτοί οι παραπάνω θα είναι υποχρεωμένοι να αναθεωρήσουν τα δόγματά τους, να χάσουν πιστούς και να κλείσουν τα μαγαζιά τους ως ασύμφορα πλέον- λίαν συντόμως.
Τους δίνεις μεν τη δυνατότητα να υπάρχουν μόνο ΑΝ μπορούν να συνυπάρχουν με όλες τις κοινωνικές ομάδες που είναι διαφορετικές από αυτούς. Και συνυπάρχω σημαίνει δεν κηρύσσω μίσος και δεν καλώ / προτρέπω στρατιές οπαδών μου σε πράξεις βίας βλ. Άνθιμο, Μουφτήδες κοκ.
Αν τώρα- όπου Τζαμί- βάλουμε τον γκέι γάμο, θα καταλάβουμε πόση υποκρισία κρύβεται σε όσους αυτοπροσδιορίζονται "προοδευτικοί" και είναι κατά του γκέι γάμου. Επειδή "θεωρούν" το θεσμό του γάμου ξεπερασμένο θεσμό. Και στην προκειμένη περίπτωση δήθεν προστατεύουν τους ΛΟΑΔ από το ΛΑΘΟΣ να παντρευτούν. Στην πραγματικότητα είναι ομοφοβικοί, όπως και οι παραπάνω είναι ισλαμοφοβικοί και ρατσιστές/ στριες.
Ισλαμοφοβία
http://www.youtube.com/embed/pSMZ2I_o7eQ?feature=player_embedded
Αυτό το βιντεάκι είναι ΙΣΛΑΜΟΦΟΒΙΑ.
Ισλαμοφοβία είναι το μίσος προς την κουλτούρα του ΙΣΛΑΜ και όχι μόνο προς τη θρησκεία του Μουσουλμανισμού.
Συνήθως αυτοί που λένε με καμάρι ότι είναι Ισλαμοφοβικοί είναι οι ίδιοι που μισούν τους μαύρους, τους Κινέζους, τους μη λευκούς με άλλα λόγια. Η θρησκεία είναι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει.
Η φωτογραφία αυτή δεν είναι ισλαμοφοβία αλλά τέχνη. Είναι χιούμορ.
- Αντί να φτιάξουμε τζαμί, δεν γκρεμίζουμε όλους τους ναούς να φανεί τι έχει από κάτω;
- Θεμέλια. Πολύ ισχυρά θεμέλια. Και εμείς τα ροκανίζουμε με τους πύρινους λόγους μας και τις "βλασφημίες" μας. Αργά και σταθερά. Τους βοηθάμε να σκεφτούν ορθολογιστικά. Αν όμως τους απαγορεύσουμε το δικαίωμα στο θρησκεύεσθαι- γκρεμίζοντας, βιαίως, τους τούς ναούς τους- τότε κι αυτοί θα γκρεμίσουν τα σπίτια μας και τις ίδιες τις ζωές μας. Και με το δίκιο τους. Κάπως θα πρέπει να αμυνθούν. Άλλο να στηλιτεύεις μέσω επιχειρημάτων ή του χιούμορ, τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις και άλλο να τους απαγορεύεις να έχουν θρησκευτικές πεποιθήσεις. Μόνο ποινικοποιώντας το μίσος θα τα καταφέρεις να τους ηρεμήσεις κι όχι "τιμωρώντας" τους με το να τους εκδικείσαι.
Αυτό το βιντεάκι είναι ΙΣΛΑΜΟΦΟΒΙΑ.
Ισλαμοφοβία είναι το μίσος προς την κουλτούρα του ΙΣΛΑΜ και όχι μόνο προς τη θρησκεία του Μουσουλμανισμού.
Συνήθως αυτοί που λένε με καμάρι ότι είναι Ισλαμοφοβικοί είναι οι ίδιοι που μισούν τους μαύρους, τους Κινέζους, τους μη λευκούς με άλλα λόγια. Η θρησκεία είναι το τελευταίο που τους ενδιαφέρει.
- Αντί να φτιάξουμε τζαμί, δεν γκρεμίζουμε όλους τους ναούς να φανεί τι έχει από κάτω;
- Θεμέλια. Πολύ ισχυρά θεμέλια. Και εμείς τα ροκανίζουμε με τους πύρινους λόγους μας και τις "βλασφημίες" μας. Αργά και σταθερά. Τους βοηθάμε να σκεφτούν ορθολογιστικά. Αν όμως τους απαγορεύσουμε το δικαίωμα στο θρησκεύεσθαι- γκρεμίζοντας, βιαίως, τους τούς ναούς τους- τότε κι αυτοί θα γκρεμίσουν τα σπίτια μας και τις ίδιες τις ζωές μας. Και με το δίκιο τους. Κάπως θα πρέπει να αμυνθούν. Άλλο να στηλιτεύεις μέσω επιχειρημάτων ή του χιούμορ, τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις και άλλο να τους απαγορεύεις να έχουν θρησκευτικές πεποιθήσεις. Μόνο ποινικοποιώντας το μίσος θα τα καταφέρεις να τους ηρεμήσεις κι όχι "τιμωρώντας" τους με το να τους εκδικείσαι.
Γκέι Βάκχες
Στην ταινία του «Το αγόρι τρώει το φαγητό του
πουλιού», που πριν από λίγο καιρό βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ο
νεαρός ήρωάς του πεινάει στην Αθήνα της κρίσης. Και σε μια σκηνή τρώει
το σπέρμα του...
Ο τολμηρός 36χρονος σκηνοθέτης Εκτορας Λυγίζος είναι στα πάνω του. Βραβευμένος μικρομηκάς («Αγνά νιάτα», «Εσωτερικό σπιτιού με γυναίκα που καθαρίζει μήλα»), δάσκαλος στη Σχολή του «Εμπρός», ηθοποιός αλλά και θεατρικός σκηνοθέτης (Αμόρε, Φεστιβάλ Αθηνών, ΚΘΒΕ κ.ά.), ανήκει στην ίδια φουρνιά των μικρομηκάδων που ανέδειξε τους Γιώργο Λάνθιμο, Σύλλα Τζουμέρκα, Βαρδή Μαρινάκη, Παναγιώτη Φαφούτη.
Γρήγορα όμως τον κέρδισε το θέατρο και αγαπήθηκε για τα εναλλακτικά ανεβάσματά του: από το «Τροβατόρε» (με τις Οπερες των Ζητιάνων) μέχρι τον περσινό «Θείο Βάνια».
Στις «Βάκχες» σκηνοθετεί αλλά παίζει κιόλας. Ερμηνεύει μάλιστα δύο ρόλους: όχι μόνο του Πενθέα, αλλά και της μητέρας του της Αγαύης, που στο τέλος, «τυφλωμένη» από τον θεό Διόνυσο, διαμελίζει το σώμα του ίδιου της του γιου! Μη φανταστείτε πως ο Εκτορας Λυγίζος ντύνεται ή βάφεται γυναίκα. Το σκηνικό είναι σχεδόν ανύπαρκτο και η αλλαγή των ρόλων υποδηλώνεται με ένα διακριτικό... στριπτίζ: κάθε φορά που οι ηθοποιοί υποδύονται κάποιον άλλο (Τειρεσίας, Κάδμος, Διόνυσος) πετάνε και κάποιο ρούχο. Και τελικά μένουν μόνο με το εσώρουχο. Σ' αυτήν την παράσταση πρωταγωνιστεί ο λόγος.
- Οι «Βάκχες» είναι ένα κατ' εξοχήν γυναικείο έργο. Γιατί στη διασκευή σας επιλέξατε μόνο άντρες;
«Καθώς μελετούσα το έργο, συνειδητοποίησα πως έπρεπε να λείπουν οι Βάκχες. Ετσι, θα γινόταν πιο πρόδηλη η ανάγκη των αντρών να γίνουν οι ίδιοι Βάκχες, να βρεθούν κι αυτοί στο βουνό. Η παράσταση είναι σαν μια διαδικασία μύησης. Για μένα πάντως οι ''Βάκχες'' είναι μια κατ' εξοχήν τραγωδία αντρών. Οι άντρες είναι αυτοί που καλούνται να δώσουν λύση. Μια βασική άλλωστε επέμβασή μου στο έργο είναι η απουσία του χορού. Αν και τελικά οι τρεις πρωταγωνιστές μπορεί να πει κανείς πως λειτουργούν και ως χορός».
- Ο «θεομάχος» Πενθέας σας στην πραγματικότητα καίγεται να δει τις Μαινάδες που τόσο κατηγορεί...
«Αυτή είναι η βασική ανάγνωση του έργου. Θέλει περισσότερο απ' όλους να το ζήσει αυτό. Γι' αυτό και τελικά μετατρέπεται στο απόλυτο θύμα. Απλώς έτυχε να πρέπει αυτός να υπερασπιστεί το παλιό».
- Σε κάποιες σκηνές, το ομοφυλοφιλικό στοιχείο είναι κυρίαρχο...
«Μα ο έρωτας για τον Διόνυσο υπάρχει στο κείμενο του Ευριπίδη. Για μένα ο Πενθέας είναι ένας άνθρωπος που καταλήγει τελικά να παραδεχθεί τη σεξουαλικότητά του και τιμωρείται από τη μάνα του. Αυτό το θηλύμορφο είναι κάτι που έχει καταπιέσει καιρό».
- Να εικάσουμε ότι γι'αυτό επιλέξατε και το σταδιακό γδύσιμο επί σκηνής;
«Ναι. Τα ρούχα μας στην αρχή της παράστασης είναι φαρδιά, κρύβουν το σουλούπι μας. Καθώς τα βγάζουμε είναι σαν να προσπαθούμε να ανακαλύψουμε τον πραγματικό μας εαυτό. Τα θεία στην αρχαιότητα, σε αντίθεση με τη θρησκεία σήμερα, συμβόλιζαν τα διαφορετικά κομμάτια του εαυτού μας: έρωτας, επιθετικότητα κ.λπ.».
- Τι μας λένε οι «Βάκχες» για τη ζωή μας σήμερα;
«Ο Πενθέας αντιπροσωπεύει την εξουσία που προσπαθεί να τιθασεύσει τις ανάγκες του σώματος ώστε να πρυτανεύσει η λογική. Αυτός όμως δεν ήταν πάντα ο βασικός τρόπος της εξουσίας ώστε να μας ελέγξει; Δεν είναι τυχαίο ότι η διαπαιδαγώγησή μας γίνεται σε κλειστές αίθουσες όπου τα σώματα είναι ακινητοποιημένα. Ή ότι μας δημιουργούν ένα αίσθημα ενοχής για τη σωματική επαφή, ακόμα και για το χάδι. Ομως οι λύσεις έρχονται από το σώμα, κι όχι τόσο από το μυαλό».
- Και σε εποχές κρίσης, όπως σήμερα, το σώμα υποφέρει πρώτο...
«Φυσικά, η στέρηση είναι βασανιστικό συναίσθημα. Μας έχουν ντρεσάρει έτσι ώστε να μας στερούν πράγματα και να μην κάνουμε επανάσταση. Νιώθω πάντως πως τελευταία που η κοινωνία καταρρέει, αρχίζουμε να επανεκτιμάμε τον έρωτα και τις φιλικές σχέσεις».
- Η ταινία σας «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού» είναι μια ανατομία της πείνας. Ο ήρωας (Γιάννης Παπαδόπουλος), ένας νεαρός λυρικός τραγουδιστής, καταλήγει άστεγος. Στο τέλος όμως αντιλαμβανόμαστε πως αυτό είναι στην πραγματικότητα επιλογή του: έχει οικογένεια αλλά δεν ζητά βοήθεια. Οι περισσότεροι άστεγοι σήμερα δεν έχουν την πολυτέλεια μιας επιλογής...
«Ηθελα να δείξω πως ο άνθρωπος αυτός είναι θύμα και των επιλογών του. Εκτός από φτωχός, είναι και περήφανος και αρνείται να αποκαλύψει στους γύρω του το πρόβλημά του. Δυστυχώς, στην Ελλάδα μάς μεγάλωσαν να κρύβουμε τις αδυναμίες μας. Επίσης, ατύχησε να ζει σε μια κοινωνία όπου η τέχνη θεωρείται αχρείαστη και αντιπαραγωγική. Επέλεξα να τον παρακολουθήσω στις πρώτες μέρες του σοκ. Και η πρώτη ενστικτώδης αντίδραση είναι να συνεχίζεις όπως πρώτα, ελπίζοντας πως είναι παροδικό».
- Οταν όμως δεν έχεις να φας, δεν απορρίπτεις μια έστω κι άσχετη δουλειά που σου προσφέρουν...
«Κι εγώ δυσκολεύομαι. Και δεν νομίζω πως δεν θα είχα καμία ευκαιρία να κάνω κάτι διαφορετικό για να ζήσω. Αλλα δεν με αφορά. Αυτό που κάνω δεν πληρώνει; Τι κάνω λοιπόν; Φεύγω από τη χώρα; Ή συνεχίζω; Το ζήτημα δεν είναι αν θα έχω λιγότερα λεφτά για το σουπερμάρκετ, αλλά τι ζωή θέλω να κάνω. Ηδη ζω με το τίποτα. Με λιγότερα δεν γίνεται. Και δεν είμαι ο μόνος. Αλλά αυτή είναι η δουλειά μου».
- Γιατί γύρισες τη σκηνή με το σπέρμα; Ηταν τόσο αναγκαία;
«Ο ένας λόγος είναι απλός: το παιδί πεινά τόσο που τρώει το σπέρμα του. Η ταινία προσεγγίζει με έναν έντονα σωματικό τρόπο τον ήρωα. Για μένα αυτή είναι μια αθώα χειρονομία. Είναι άδεια η κοιλιά του - τόσο απλό. Το φτύνει, δεν του αρέσει, αλλά το τρώει μέχρι τέλους. Ο άλλος λόγος έχει να κάνει με κάτι πιο συμβολικό: το παιδί τρώει τις δημιουργικές του δυνάμεις. Οι νέοι σήμερα, λόγω συνθηκών, δεν βρίσκουν γόνιμο έδαφος ώστε να δημιουργήσουν κάτι...».
* «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού» θα βγει στις αίθουσες
το Μάρτιο από τους ίδιους τους παραγωγούς του: τον Γιώργο Καρναβά, τον
Αργύρη Παπαδημητρόπουλο και την Ελίνα Ψύκου (σ.σ. τη σκηνοθέτρια της
«Αιώνιας Επιστροφής του Αντώνη Παρασκευά» που σε λίγες μέρες θα
προβληθεί στο Φεστιβάλ Βερολίνου).
http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes--politismos&id=337540
Ο τολμηρός 36χρονος σκηνοθέτης Εκτορας Λυγίζος είναι στα πάνω του. Βραβευμένος μικρομηκάς («Αγνά νιάτα», «Εσωτερικό σπιτιού με γυναίκα που καθαρίζει μήλα»), δάσκαλος στη Σχολή του «Εμπρός», ηθοποιός αλλά και θεατρικός σκηνοθέτης (Αμόρε, Φεστιβάλ Αθηνών, ΚΘΒΕ κ.ά.), ανήκει στην ίδια φουρνιά των μικρομηκάδων που ανέδειξε τους Γιώργο Λάνθιμο, Σύλλα Τζουμέρκα, Βαρδή Μαρινάκη, Παναγιώτη Φαφούτη.
Γρήγορα όμως τον κέρδισε το θέατρο και αγαπήθηκε για τα εναλλακτικά ανεβάσματά του: από το «Τροβατόρε» (με τις Οπερες των Ζητιάνων) μέχρι τον περσινό «Θείο Βάνια».
Στις «Βάκχες» σκηνοθετεί αλλά παίζει κιόλας. Ερμηνεύει μάλιστα δύο ρόλους: όχι μόνο του Πενθέα, αλλά και της μητέρας του της Αγαύης, που στο τέλος, «τυφλωμένη» από τον θεό Διόνυσο, διαμελίζει το σώμα του ίδιου της του γιου! Μη φανταστείτε πως ο Εκτορας Λυγίζος ντύνεται ή βάφεται γυναίκα. Το σκηνικό είναι σχεδόν ανύπαρκτο και η αλλαγή των ρόλων υποδηλώνεται με ένα διακριτικό... στριπτίζ: κάθε φορά που οι ηθοποιοί υποδύονται κάποιον άλλο (Τειρεσίας, Κάδμος, Διόνυσος) πετάνε και κάποιο ρούχο. Και τελικά μένουν μόνο με το εσώρουχο. Σ' αυτήν την παράσταση πρωταγωνιστεί ο λόγος.
- Οι «Βάκχες» είναι ένα κατ' εξοχήν γυναικείο έργο. Γιατί στη διασκευή σας επιλέξατε μόνο άντρες;
«Καθώς μελετούσα το έργο, συνειδητοποίησα πως έπρεπε να λείπουν οι Βάκχες. Ετσι, θα γινόταν πιο πρόδηλη η ανάγκη των αντρών να γίνουν οι ίδιοι Βάκχες, να βρεθούν κι αυτοί στο βουνό. Η παράσταση είναι σαν μια διαδικασία μύησης. Για μένα πάντως οι ''Βάκχες'' είναι μια κατ' εξοχήν τραγωδία αντρών. Οι άντρες είναι αυτοί που καλούνται να δώσουν λύση. Μια βασική άλλωστε επέμβασή μου στο έργο είναι η απουσία του χορού. Αν και τελικά οι τρεις πρωταγωνιστές μπορεί να πει κανείς πως λειτουργούν και ως χορός».
- Ο «θεομάχος» Πενθέας σας στην πραγματικότητα καίγεται να δει τις Μαινάδες που τόσο κατηγορεί...
«Αυτή είναι η βασική ανάγνωση του έργου. Θέλει περισσότερο απ' όλους να το ζήσει αυτό. Γι' αυτό και τελικά μετατρέπεται στο απόλυτο θύμα. Απλώς έτυχε να πρέπει αυτός να υπερασπιστεί το παλιό».
- Σε κάποιες σκηνές, το ομοφυλοφιλικό στοιχείο είναι κυρίαρχο...
«Μα ο έρωτας για τον Διόνυσο υπάρχει στο κείμενο του Ευριπίδη. Για μένα ο Πενθέας είναι ένας άνθρωπος που καταλήγει τελικά να παραδεχθεί τη σεξουαλικότητά του και τιμωρείται από τη μάνα του. Αυτό το θηλύμορφο είναι κάτι που έχει καταπιέσει καιρό».
- Να εικάσουμε ότι γι'αυτό επιλέξατε και το σταδιακό γδύσιμο επί σκηνής;
«Ναι. Τα ρούχα μας στην αρχή της παράστασης είναι φαρδιά, κρύβουν το σουλούπι μας. Καθώς τα βγάζουμε είναι σαν να προσπαθούμε να ανακαλύψουμε τον πραγματικό μας εαυτό. Τα θεία στην αρχαιότητα, σε αντίθεση με τη θρησκεία σήμερα, συμβόλιζαν τα διαφορετικά κομμάτια του εαυτού μας: έρωτας, επιθετικότητα κ.λπ.».
- Τι μας λένε οι «Βάκχες» για τη ζωή μας σήμερα;
«Ο Πενθέας αντιπροσωπεύει την εξουσία που προσπαθεί να τιθασεύσει τις ανάγκες του σώματος ώστε να πρυτανεύσει η λογική. Αυτός όμως δεν ήταν πάντα ο βασικός τρόπος της εξουσίας ώστε να μας ελέγξει; Δεν είναι τυχαίο ότι η διαπαιδαγώγησή μας γίνεται σε κλειστές αίθουσες όπου τα σώματα είναι ακινητοποιημένα. Ή ότι μας δημιουργούν ένα αίσθημα ενοχής για τη σωματική επαφή, ακόμα και για το χάδι. Ομως οι λύσεις έρχονται από το σώμα, κι όχι τόσο από το μυαλό».
- Και σε εποχές κρίσης, όπως σήμερα, το σώμα υποφέρει πρώτο...
«Φυσικά, η στέρηση είναι βασανιστικό συναίσθημα. Μας έχουν ντρεσάρει έτσι ώστε να μας στερούν πράγματα και να μην κάνουμε επανάσταση. Νιώθω πάντως πως τελευταία που η κοινωνία καταρρέει, αρχίζουμε να επανεκτιμάμε τον έρωτα και τις φιλικές σχέσεις».
- Η ταινία σας «Το αγόρι τρώει το φαγητό του πουλιού» είναι μια ανατομία της πείνας. Ο ήρωας (Γιάννης Παπαδόπουλος), ένας νεαρός λυρικός τραγουδιστής, καταλήγει άστεγος. Στο τέλος όμως αντιλαμβανόμαστε πως αυτό είναι στην πραγματικότητα επιλογή του: έχει οικογένεια αλλά δεν ζητά βοήθεια. Οι περισσότεροι άστεγοι σήμερα δεν έχουν την πολυτέλεια μιας επιλογής...
«Ηθελα να δείξω πως ο άνθρωπος αυτός είναι θύμα και των επιλογών του. Εκτός από φτωχός, είναι και περήφανος και αρνείται να αποκαλύψει στους γύρω του το πρόβλημά του. Δυστυχώς, στην Ελλάδα μάς μεγάλωσαν να κρύβουμε τις αδυναμίες μας. Επίσης, ατύχησε να ζει σε μια κοινωνία όπου η τέχνη θεωρείται αχρείαστη και αντιπαραγωγική. Επέλεξα να τον παρακολουθήσω στις πρώτες μέρες του σοκ. Και η πρώτη ενστικτώδης αντίδραση είναι να συνεχίζεις όπως πρώτα, ελπίζοντας πως είναι παροδικό».
- Οταν όμως δεν έχεις να φας, δεν απορρίπτεις μια έστω κι άσχετη δουλειά που σου προσφέρουν...
«Κι εγώ δυσκολεύομαι. Και δεν νομίζω πως δεν θα είχα καμία ευκαιρία να κάνω κάτι διαφορετικό για να ζήσω. Αλλα δεν με αφορά. Αυτό που κάνω δεν πληρώνει; Τι κάνω λοιπόν; Φεύγω από τη χώρα; Ή συνεχίζω; Το ζήτημα δεν είναι αν θα έχω λιγότερα λεφτά για το σουπερμάρκετ, αλλά τι ζωή θέλω να κάνω. Ηδη ζω με το τίποτα. Με λιγότερα δεν γίνεται. Και δεν είμαι ο μόνος. Αλλά αυτή είναι η δουλειά μου».
- Γιατί γύρισες τη σκηνή με το σπέρμα; Ηταν τόσο αναγκαία;
«Ο ένας λόγος είναι απλός: το παιδί πεινά τόσο που τρώει το σπέρμα του. Η ταινία προσεγγίζει με έναν έντονα σωματικό τρόπο τον ήρωα. Για μένα αυτή είναι μια αθώα χειρονομία. Είναι άδεια η κοιλιά του - τόσο απλό. Το φτύνει, δεν του αρέσει, αλλά το τρώει μέχρι τέλους. Ο άλλος λόγος έχει να κάνει με κάτι πιο συμβολικό: το παιδί τρώει τις δημιουργικές του δυνάμεις. Οι νέοι σήμερα, λόγω συνθηκών, δεν βρίσκουν γόνιμο έδαφος ώστε να δημιουργήσουν κάτι...».
http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes--politismos&id=337540
HΠΑ και πρόοδος
Oι HΠΑ φαίνεται πως έχουν κάνει τεράστια
άλματα προόδου τα τελευταία χρόνια από το γεγονός ότι δεν έχουν
δολοφονήσει τον Ομπάμα. Τάσσεται ανερυθρίαστα πλέον υπέρ του γκέι γάμου,
των γυναικείων δικαιωμάτων, των τρανς, υπέρ των αμβλώσεων, είναι
κρυπτοάθεος, ΕΙΝΑΙ ΜΑΥΡΟΣ, νομίζουν πως είναι ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΣ, είναι ΚΑΤΑ
της ΟΠΛΟΚΑΤΟΧΗΣ. Και ζει ακόμη; Πραγματικά ΠΡΟΟΔΟΣ. Στην Ελλάδα τον
Βαλλιανάτο θα τον είχαν "καθαρίσει" πριν προλάβει να πει κύμινο και μόνο
με την υποψία, ότι μπορεί, και να είχε ελπίδες για την εξουσία.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)