Ο Γκοντός

Θα ξέρετε το θεατρικό έργο του Σ. Μπέκετ "Περιμένοντας τον Γκοντό" (και όχι τον κοντό!): Δύο αργόσχολοι, ουσιαστικά χωρίς στόχους και θέληση, περιμένουν τον άγνωστο, απερίγραπτο και αδιευκρίνιστο Γκοντό, ο οποίο θα τους λύσει όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ο Γκοντό δεν έρχεται αλλά, κάποια στιγμή, εμφανίζεται ένας βοσκός, ο οποίος ανακοινώνει ότι καθυστερεί μεν ο αναμενόμενος, αλλά θα έρθει οπωσδήποτε... Εννοείται, τελικά δεν έρχεται κανείς, γιατί ο Γκοντό δεν υπάρχει καν.
Ο ίδιος ο Μπέκετ είχε ερωτηθεί, όσο ζούσε, αν ήξερε ποιος είναι ο Γκοντό και είχε απαντήσει ότι δεν είχε ιδέα και δεν χρειαζόταν να ξέρει, αφού οι δύο αργόσχολοι περίμεναν με αγωνία, παρότι κι αυτοί αγνοούσαν τελείως ποιος και τι είναι ο Γκοντό.
Να δούμε αυτή την ιστορία σαν παραβολή με το θρησκευτικό φαινόμενο όπου αδύναμοι, αμόρφωτοι, φοβισμένοι και ανεπαρκείς άνθρωποι περιμένουν κάποιο θεό, κάποια νεράιδα, κάποιο άγιο να τους λύσει τα προβλήματα, ο επίσης ανεπαρκής "ποιμένας" τους βεβαιώνει ότι έρχεται όπου νάναι, αλλά τελικά κλείνουν τη ζωή τους οι αναμένοντες χωρίς να δουν οτιδήποτε - και το παραμύθι τρέχει από την αρχή! Δύο νέοι αργόσχολοι... κ.ο.κ.

 

Stelios Frang